ديروز 16 آذر بود و خيابانهای دورو بر دانشگاهها تظاهرات و زدوخورد با نيروهای انتظامی و بسيجی های بسيج شده برای اين روز.خيلی ها فکر می کنند با اين تکانه ها جمهوری اسلامی سرنگون می شود، ولی حواسشان نيست که جمهوری اسلامی مدتهاست سرنگون شده است.حکومتی که برآمده از يکی از بزرگترين انقلاب های قرن گذشته بود اکنون تمام حقانيت و وجاهت خودش را از دست داده و تمام ستونهايی که اين حکومت بر آن بنا شده بود يکی پس از ديگری فرو ريخته اند و تنها ستونی که هنو برای آن باقی مانده و رژيم لرزان بر آن تکيه دارد اعمال قهر و سرکوب وحشيانه است و اين برای هر حکومتی نشانه ی سرافکندگی است.البته حکام ايران چيزی که ندارند شرم است.مصاحبه های آقای بشيريه با نشريه ی لوگوس آمريکايی و مصاحبه ای تکميلی با "راديو فردا" خواندی است، البته کمبودهايی هم دارد که در جايی ديگر درباره ی آن خواهم نوشت.اما الان تا اين حد که جمهوری اسلامی حد اقل در سه حوزه ی سياسی، ايدئولوژيک و تحولات اجتماعی باخته است.و اين برای رژيمی که مبنای خود را بر اخلاقيات گذاشته بود کشنده است.اين حکومت ديگرقادر به بازپس ستاندن اين وجاهت نيست و زمان به زيان آن کار می کند.