۱۳۸۹ اسفند ۱۶, دوشنبه

هر که نآموخت از روزگار...

چند روزی از شروع خیزش های مردمی در کشورهای عربی نگذشته بود که "مفسران" اینترنتی ایرانی صفحات سایت های ایرانی مخالف حکومت را پر کردند از "درس" هایی که جنبش "سبز" ایران باید از تجارب این کشورها بیاموزد.سرعت تحولات در منطقه چنان بود که بسیاری از دستگاه های دیپلماسی جهانی از بروز آن شگفت زده شدند. حتی اخوان المسلمین مصری که می گفتند چون نفوذ گسترده ای در میان اقشار گوناگون مردم این کشور دارد پس زلزله نگار خوبی هم هست، از سرعت این تحولات بهت زده  و عاجز از واکنش بموقع شد و از جنبش عقب ماند. البته چون نوشتن در فضای مجازی بی هیچ "مالیاتی" امکانپذیر است، از جمله برای صاحب این قلم، و ما ایرانی ها هم "نا خوانده استادیم" سرعت تحولات چنان نبود که مفسران ما را خجلت زده کند و آنان را از ترشح دماغی و قلمی بیاندازد."مردم" تونس در یک پروسه چهار هفته ای رژیم بن علی را ساقط کردند و در مصر مبارک فقط توانست دو هفته در برابر نافرمانی گسترده ی ملی تاب مقاومت از خود نشان دهد. اما لیبی... در لیبی اکنون سه هفته است که ناآرامی در جریان است و نخستین نشانه های یک جنگ داخلی تمام عیار قابل رویت. یا حد اقل آنچیزی که در رسانه های گروهی بین المللی وانمود می شود.اما یک اتفاق قابل توجهی که افتاده است اینست که "مفسران" ما ساکتند! نه از وقایع پسا انقلابی تونس ، و نه از روند شکل گیری دولت جدید و قانون اساسی و انتخابات در مصر خبری هست. از لیبی هم به همین نحو. معلوم نیست چه درسی باید از لیبی آموخت. آیا هیچ ایرانی عاقلی می تواند آرزوی تکرار این رویدادها در ایران را داشته باشد.آیا "جنبش سبز" در ایران، که نمی توان آن را به گروه و دسته ی خاصی محدود کرد، فرسنگ ها جلو تر از همه ی این تحولات نیست؟ آیا می توان خواستار تکرار آن چیزی شد که در لیبی در جریان است؟ آیا اپوزیسیون لیبی از سنخ اپوزیسیون ایرانی است؟ آیا درست نیست که ما در ایران با جامعه ای سر و کار داریم که پروسه ی تمایز اجتماعی بسیار فراتر از این کشورهاست و صد سال تجربه ی خیزش های خرد و کلان انقلابی تاثیر خود را بر آرایش نیروهای سیاسی و تجربه ی اجتماعی ما برجای گذاشته است.درست است که ما از هرگونه تلاشی که در راستای دمکراتیزه کردن حیات کشورهای منطقه انجام می گیرد حمایت می کنیم اما در این میان، که شرح آن رفت، آنقدر تجربه کسب کرده ایم که بتوانیم با چشمانی باز نظاره گر این رویدادها باشیم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر